नोबेल कोरोना भाइरसबारे मलाई केही भन्न मन लाग्यो । विश्वका जुनसुकै राष्ट्रले जे जसले नोबेल कोरोना भाइरसको भ्याक्सिन निकाले पनि यो रोगको औषधि नभई रोग प्रतिरोधात्मक क्षमता बलियो बनाउने खालको मात्र भ्याक्सिन बन्नेछ ।
हाल यो भ्याक्सिनले रोग प्रतिरोधात्मक क्षमता राम्रो बनाउन मद्दत मात्र गर्छ । तर रोगलाई भने समाप्त पार्दैन । यो काम हाम्रो देशमा पाइने असुरोमा छ भन्दा खासै फरक छैन । रोगसंग लड्ने औषधि या भ्याक्सिन बनाउन कोरोना भाइसबाटै यो औषधि तयार गर्न सकिन्छ ।
नोबेल कोरोना भाइरसलाई निकालेर त्यही भाइरससंग लड्ने अर्को भाइरस तयार गरेर मानिसको शरीरमा प्रवेश गराउन सकेमा मात्र यसको सटिक औषधि बन्न सक्छ । उदाहरणको लागि फलामले फलाम काटे झै रोगले रोगलाई नै नष्ट गर्दछ ।
नोबेल कोरोनाको औषधि बन्दैन किनभने यो एउटा यस्तो भाइरस हो जसलाई कुनै पनि एण्टिवायोटिक मेडिसिनले छुन सक्दैन । बरू असुरोबारे लामो इतिहास हामीले विश्व सामु राख्न सक्छौं । रूघा लाग्दा असुरोको काँडा बनाएर खान्छौं भने यो रोगमा प्रतिरक्षा प्रणाली बलियो हुन गई नोबेल कोरोना भाइरस नष्ट हुनेछ ।
नोबेल कोरोनाको रोकथाममा हामीले असुरोको इन्जेक्सन तयार गरेर हरेकलाई लगाई दिन सकेमा रोग प्रतिरोधात्मक क्षमता हाम्रो शरीरमा पैदा हुनगई रोग भगाउन ठूलो मद्दत गर्नेछ । हाम्रो खानामा रोग प्रतिरोधक क्षमता बढाउने खालको खाना खान सकेमा इम्युन सिस्टम बलियो भए लागेको रोग पनि भाग्नेछ ।
आउनुस इम्युनो सिस्टम बलियो हुने खालका खाना हाम्रो भान्सामा राख्ने र खाने गरौं । यस्ता खालका तरकारी मसलामा ब्रोकाउली, मसरूम, पालक, लहसुन, ड्राइ फुढ, प्रोवायोटिक आहार बढी सेवन गर्ने कम्तीमा आधा घण्टा घाममा बस्ने गरेमा यो रोगसंग लड्ने क्षमता पैदा हुनेछ ।
आजको समय भनेको विज्ञानको समय हो वैज्ञानिकहरूले पोलियो भ्याक्सिन, BCG भ्याक्सिन, TT भ्याक्सिन जस्ता अनेकौं भ्याक्सिन तयार गरेर आज विश्व कृतिमान हासिल गरे तर किन कोरोनाको भ्याक्सिन बनाउन पछि हड्दैछन् । कतै यो राजनीति भाइरस त होइन ?
*डा. राम बहादुर बोहरा नेपाल वैकल्पिक चिकित्सा विकास परिषद नवलपरासीको अध्यक्ष, बरिष्ट आयुर्वेद डाक्टर, साइन्स इन्फोटेक र नेपालपत्रका सल्लाहकार तथा नेपालपत्रको स्वास्थ्य स्तम्भकार हुनुहुन्छ ।
