१२ पुस २०८१, शुक्रबार

मेरो सन्सार पनि तिम्रै जस्तो छ


कविता

हो साथि

म अहिले भूतकालमा बाचिरहेको छु

तिमीले अस्ति देखेको सन्सार

म आज देख्दैछु

तिमीले हिजो भोगेको जीवन

मैले भोलि भोग्न पाए

म एक्काइसौ शताब्दी टेकेको मान्नेछु

म आजभोली

यो बाटो नपुगेको सभ्यतामा

बासि अखवारका पन्ना बाट

ताजा समाचारहरु छान्दैछु

तिम्रो र मेरो जीवनमा

यत्ति फरक म सोच्न सक्दिन

किन तिमि उचाइमा छौ

किन म धर्तीमा छु ?

किन तिमि त्यस्ता भयौ

किन म यस्तो छु ?

तिमीले पसिना बगाउदा

मैले रगत बगाए

तिमीले माटो छुदा

मैले ढुंगा पल्टाए

तर आज

तिमि इन्टरनेट को फूलबारीमा छौ

र ,

ब्लोगिंग खेल्दैछौ

म जंगलमा गिठ्थासंगा छु

र , दंदिबियोमा रमाउदैछु

तर हेर

कुनै दिन हामी एउटी धरातलमा थियौ

र , फेरी

एक दिन उस्तै परिवेशमा हुनेछौ

जब म

मेरो बारीको नस्पातिको फेदबाट

तिमीसंग भिडियो च्याट गर्नेछु

त्यसबेला तिमीले देख्नेछौ

मेरो संसारमा पनि निलो आकाश छ

मेरो आकाशमा पनि बादल देखिन्छ

तिमीले मान्ने पर्छ त्यसबेला

मेरो सन्सार पनि तिम्रै जस्तो छ ।


यो समाचार पढेर तपाईको प्रतिक्रिया के छ ?

प्रतिक्रिया दिनुहोस !