शोभा काफ्ले खतिवडा 
मुटुभरी छ मेरो प्यारो हिमाल छाती भरी पहाडै पहाड छ !
तराईको मायाँ किन हो मलाई सन्तानको जस्तै पो लाग्छ ?
छिन्न भिन्न नहौँ न अव त हामी नेपालका सारा नेपाली सन्तान !
देश हाम्रो प्यारो मुटु जस्तै नै बनोस अनि पानीको होस देशमा रक्तदान !!
कर्णालीको विकट सिंजाबाट हाँसो मुहारमा मिसिएला जसै !
मेरो देशको छाती भरी खुशी छरिएला बनेर देशमा समृद्दि त्यसै !!
हिमालका यार्शा टिप्ने हरेक कलिला हातहरुमा न्यानो पुगोस् !
पाहाडका अन्न र फलफूलहरु हिमाल तराईसम्म नै डुलोस् !!
हिउँको चिसो पानी र बतास तराईतिर कलकल गर्दै झरोस् !
हिउँको पानी उर्जा बन्नलाई मेरो यो देशै भरी डुलोस् !!
हिजो जे-जे भयो देशमा अव तिनै कुरा कदापि नहोस !
अन्याय आतड्क भ्रष्टाचार जति मुलुकबाट नै अन्त्य होस् !!
हिजो नेताको थियो यो देश अव जनताको साम्राज्य बनोस् !
जनता धनि बने मात्र देश बन्छ यो कुरा सत्तासिनले बुझोस् !!
भोग रोग गरिवी अन्याय अत्याचार यो मुलुकबाट हटोस् !!
देश बनाउन तन मन धन र वचन पोखेर नेता र जनता लागि परोस् !!
शिक्षाको उज्यालो घाम जगमगाओस हरेक नेपालीको घर आँगनिमा !
अशिक्षा बेरोज़गारी यो मुलुकबाट हटोस जनताको हाँसोले यो देश गन्जियोस् !!
सिमा स्तम्भहरु हराउँदै छन रे खोजी गर्न मिलेर निस्कौँ !
देश अलिकति हराउनु हुँदैन; यो कुरा हृदयले बुझौँ !!
थोपा थोपा पानीका मिलेर समुन्द्र विशाल निर्माण हुन्छ !
माटोका साना कणहरु मिलेर विशाल हाम्रो देश नेपाल बन्छ !!
*शोभा काफ्ले खतिवडा लेखक, साहित्यकार, सामाजिक अभियन्ता हुनुहुन्छ ।
