किन होला आजभोलि मन त्यसै बोली दिन्छ ।
बन्द थियो मनको ढोका उनकै यादले खोली दिन्छ ।
एक मुठी चामलको लागि गास खोज्दैछ जिन्दगी ।
कतै बस्ने झुपडी छैन बास खोज्दैछ जिन्दगी ।
म नहुँदा हजुरलाई चौरासी ब्यञ्जन पनि अपुरो छ ।
उता अरुलाई साग र सिस्नु पनि महगो छ ।
म यता ठिकै छु मनमा पिरले ग्रस्त नहुनु ल ।
आफ्नो शरीरको ख्याल गर्नु काममा मात्र ब्यस्त नहुनु ल ।
हामी टाढा अहिले भएर के भो माया त गाढा छ नी ।
लकडाउन खुलेसी फर्कि आउल छैन केहि टाढा ।
हाम्रो इच्छा मनका काम छन् ति अधुरा ।
पोखौला ति सुख दु:खका बात छन् अपुरा ।
मुहार हेर सानु, मुस्कान हजुरको मिठो कति ?
धेरै तरिफ के गरौं लोभिन्छ देख्ने जति ?
यस्तो होला भनी मैले सपनीमा पनि सोचिन ।
कामना पुरा होस सानु यहाँ भन्दा अरु लेखिन ।