मलाई आफ्नै सपनी अनौठो लाग्छ,
यो मुटु, यो धमनी अनौठो लाग्छ ।
अर्काको उज्यालोमा ऊ रमाइरहन्छ,
त्यो आकाशको चाँदनी अनौठो लाग्छ ।
यी साना बादलहरु त्यो ठुलो सुर्यको,
स्वयं बन्छ ढकनी अनौठो लाग्छ ।
यस्तो विचित्र संसार कसरी बनयौ ?
यो सृष्टिको जननी अनौठो लाग्छ ।
यँहा आँखा-आँखावाटै सुरु हुन्छ रे,
माया-प्रेमको थालनी अनौठो लाग्छ ।
*मार्मिक रोशन उदयपुरका युवा गजलकार हुन् । उनले ‘चाँदनी’ गजल संग्रह र अन्य सामुहिकरुपमा गजल संग्रहहरु प्रकाशित गरिसकेका छन् ।
